Ο θυμός και η επιθετικότητα στα πρώτα χρόνια είναι το κύριο θέμα που απασχολεί τους γονείς. Και ενώ ξέρουν πως πρέπει να κάνουν κάτι να βοηθήσουν το παιδί τους, αυτό το κάτι δεν είναι πάντα ξεκάθαρο.
Είναι πολύ σημαντικό να βοηθήσουμε τα παιδιά να διαχειριστούν καλύτερα τα συναισθήματα τους και τις επιλογές τους. Το κομμάτι του παζλ που λείπει είναι να βοηθήσουμε τα παιδιά να βρουν καινούριους και πιο λειτουργικούς τρόπους να εκφράσουν αυτά που νιώθουν.
Η επιθετικότητα στα μικρά παιδιά δεν είναι σημάδια «κακού παιδιού» ή απαραίτητα κακής διαπαιδαγώγησης και ανατροφής. Αντιθέτως είναι σημάδι πως το παιδί έχει ανάγκη από καθοδήγηση και κατανόηση. Γιατί τα παιδιά δεν είναι επιθετικά εχτός και αν είναι αναστατωμένα (και τα παιδιά αναστατώνονται με πράγματα που οι ενήλικες πιθανόν να θεωρήσουν ασήμαντα).
Συχνοί λόγοι για επιθετικές συμπεριφορές στα νεαρά χρόνια είναι συναισθήματα λύπης, άγχους, απογοήτευσης και δυσφορίας. Πριν το παιδί σας χτυπήσει ή δαγκώσει ή έχει οποιαδήποτε επιθετική συμπεριφορά, είναι πιθανόν να βίωσε ένα μείγμα έντονων συναισθημάτων~ συναισθήματα που είναι δύσκολο να διαχειρηστούν με ορθολογικό τρόπο. Ο παιδικός εγκέφαλος είναι ακόμα ανώριμος. Το μέρος του εγκεφάλου που μπορεί να ελέγξει αυτές τις «εκρήξεις» και αντιδράσεις είναι ακόμα υπό κατασκευή και αυτή η διαδικασία ωρίμανσης δεν ολοκληρώνετε πριν από τα 21 μας χρόνια. Χωρίς να το θέλουν, τα παιδιά είναι επιρρεπής στο να αντιδρούν παρορμητικά, ειδικά σε μια συναισθηματικά φορτισμένη κατάσταση.
Το λάθος που πολλές φορές κάνουν οι γονείς είναι να πέφτουν στην παγίδα και αυτοί να αντιδρούν παρορμητικά και να αναμένουν από το παιδί να επικοινωνήσει και να κατανοήσει αυτά που του λένε ενώ είναι ακόμα φορτισμένο. Αντί αυτού, το ιδανικό θα ήταν να βοηθήσουν το παιδί να ηρεμήσει αρχικά και στη συνέχεια να προβούν σε συζήτηση. Όταν το παιδί
«επιτίθεται» σημαίνει πως λειτουργεί υπό τον μηχανισμό πάλης-φυγής, ο οποίος είναι ο μηχανισμός που μπαίνει σε εφαρμογή όταν βρισκόμαστε σε κίνδυνο. Όταν συμβαίνει αυτό, λειτουργίες όπως επικοινωνία και λογική σκέψη σταματούν και τα ηνία παίρνουν τα αντανακλαστικά.
Είναι εξαίρετης σημασίας να αλλάξει η αντίληψη σχετικά με αυτές τις συμπεριφορές. Όταν κατανοήσουμε πως η κάθε παιδική συμπεριφορά κρύβει σημαντικά μηνύματα για την συναισθηματική κατάσταση του παιδιού, τότε ίσως μπορέσουμε να τα βοηθήσουμε καλύτερα.
Το παιδί που δεν θα νιώσει αποδεχτό από το χωριό του, θα το κάψει για να νιώσει την ζεστασιά του!!
Σοφή Αφρικάνικη παροιμία
